خدایا قرار بده برایم در آن به سوى خوشنودی‌هایت راهنمایى و قرار مده شیطان را در آن بر من راهى و قرار بده بهشت را برایم منزل و آسایـشگاه اى برآورنده حاجت‌هاى جویندگان.
در دعای توسل 14 حجت خدا را قسم می دهیم و از آنان استمداد می جوییم. ائمه هدی(ع) چراغ راه بشریتند و دلیل و راهنمای همه. در دعای امروز از خدای خویش میخواهیم راهنمایی برای کسب رضایت در پیش راهمان قرار دهد. خداوندی که چگونه بودن و تلاش برای الهی شدن انسان را از او خواسته، «راه» وصال و «راهنما» را هم مشخص کرده است.
خداوند عقلی در نهاد بشر قرار دهده تا نیک و بد را بشناسد. انبیا را فراتر از اندیشه بشری به جمع انسانها فرستاده تا راه آسمانها را بنمایانند. اولیای الهی نیز در این راه به مدد آدمی می آیند تا در جایی اگر پای خرد در گل وسواس و تحیر مانده، دست عقل را بگیرند و او را به راه درست و صراط المستقیم هدایت باز آرند.
قرآن نیز راهنمای دیگری است از سوی خداوند و منشوری برای هدایت بشر اما نمی توان بی همراهی خضر این مرحله را طی کرد و باید از خطر گمراهی ترسید! زیارت جامعه کبیره، ائمه هدی را مشعل هدایت و نشانه های تقوا می خواند… اکنون که در این روزها از خداوند راهنما می طلبیم. خوب است آشتی دوباره ای با این حجج ظاهری و باطنی داشته باشیم و به ریسمان لطفشان چنگ اندازیم تا با مدد این کشتیهای نجات از غرقاب گناه و هستی مادی خود را برهانیم.
