سرس نخستین سیاره کوتوله کشف شده و بزرگ ترین سیارک در کمربند سیارکی و بین مدار مریخ و مشتری است. این سیارک اسرار علمی بسیار بزرگی دارد که حالا دانشمندان در تلاش هستند با بررسی آن پرده از رموز آن بردارند .
اگر چه تاکنون اطلاعات بسیاری از سیاره سرس (Ceres) به دست دانشمندان رسیده، اما به نظر هنوز هم این سیاره شگفتی های زیادی دارد. بعد از کشف آب در بخش همیشه تاریک این سیاره، حالا دانشمندان متوجه شده‌اند که سطح سیاره سرس آنقدر ها هم که تصور می کردند از کربن پوشیده نشده است. نتیجه اسکن های مادون قرمز نشان می دهد سطح سیاره سرس به وسیله ماده ای با نام «گرد و غبار پیروکسین خشک» در نتیجه اثرات شهاب سنگ ها و ترکیب آن با گرد و غبار مرطوب، یخ و کربنات ها آلوده شده است. اگر چه ترکیبات سطح سرس مشابه سیارک های اطراف آن است، اما این سیاره صرفا شبیه آنها بوده و اگر نگاه عمیق تری به آن داشته باشیم، دنیایی متفاوت پیش روی ما قرار خواهد گرفت.
به علاوه این اطلاعات جدید باعث ایجاد تردید در تئوری های اولیه از شکل گیری و منشا سیاره کوتوله سرس شده و حتی این احتمال نیز وجود دارد که سیاره سِرِس پیش از ورود به کمربند سیارک ها (Asteroid Belt) در لبه بیرونی منظومه شمسی تشکیل شده باشد . همچنین حالا دریچه های جدیدی از ماهیت و نحوه شکل گیری سیارات صغار مابین مریخ و مشتری به روی دانشمندان باز شده است. اگرچه این سیاره ها ظاهری همانند صخره های ساده دارند ، اما تاریخچه آنها به شکل غیر منتظره ای پیچیده است.
[box type=”success” ]سِرِس در ۱ ژانویه ۱۸۰۱ توسط جوزپه پیاتسی در پالرمو کشف‌شد. ابتدا به عنوان یک سیاره در نظر گرفته شد، اما در دهه ۱۸۵۰ زمانی که اشیا دیگری در مدار مشابه کشف شدند به عنوان یک سیارک طبقه‌بندی شد.هستهٔ سرس از سنگ و گوشتهٔ آن از یخ تشکیل شده‌است، و ممکن است اقیانوسی از آب مایع در زیر لایه یخ داشته باشد. سطح سرس احتمالاً مخلوطی از یخ‌آب و مواد معدنی مختلف هیدراته مثل کربنات‌ها و رس است. در ژانویه ۲۰۱۴، انتشار بخار آب از مناطق مختلف سرس کشف شد. این مسئله غیرمنتظره بود، چون انتشار بخار آب از ویژگی‌های ستاره دنباله‌دار است و اجرام بزرگ در کمربند سیارکی این ویژگی را ندارند.[/box]
[highlight]منبع[/highlight] engadget
چقد تنه بنظر میاد 😀