برخی تصور می‌کنند، استان آذربایجان‌شرقی منطقه‌ای پرآب و معتدل است، در حالی که این استان در منطقه خشک و نیمه خشک کشورمان واقع شده و متوسط بارندگی سالانه در این استان به ۲۵۰ میلی‌متر می‌رسد و جزء استان‌های کم بارش است.
چغندرقند در شمار محصولات صنعتی و استراتژیک قرار دارد، حاصل فرآوری آن در کارخانه‌ها “شکر” است که تقریبا مصرف روزانه دارد.
کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی کم آبی را از دلایل کاهش سطح زیرکشت چغندرقند عنوان کرده‌اند.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی گفت: چغندرقند را به‌علت خصوصیات ویژه و داشتن ریشه‌ای مستقیم و فرعی قادر به جذب مواد زیادی از خاک بوده و پرتوقع نیز می‌دانند، بنابراین نباید آنها را به‌صورت متوالی در یک مزرعه کاشت.
ایوب ایرانی‌فام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه آذربایجان‌شرقی، افزود: در سال جاری تولید 11 هزار و 700 تن چغندرقند در آستان قابل پیش‌بینی است.
وی تشریح کرد: با عنایت به اهمیت قند و شکر به عنوان یکی از منابع مهم تامین انرژی و با در نظر گرفتن افزایش هزینه‌های تولید کشاورزان و تشویق و ترغیب آنها برای افزایش تولید صورت گرفته است.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی با عنوان نمودن فرآورده‌های اصلی چغندرقند یادآور شد: فرآورده‌های اصلی چغندرقند شامل قند و شکر است.
ایرانی‌فام تاکید کرد: چغندرقند بهاره در مناطقی کشت می‌شود که از کمبود منابع آبی رنج برده و افزایش سطح زیرکشت و توسعه آن در اکثر مناطق مغایر با اصل حفظ منابع آب و خاک کشور است.
مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی به خبرنگار ایسنا گفت: کارشناسان تولید 60 تن چغندرقند در هکتار را برآورد نموده‌اند.
سعید سلیمانی ضمن معرفی شهرستان‌های تولیدکننده چغندرقند در آذربایجان شرقی افزود: هریس و ملکان به ترتیب با 105 و 90 هکتار بیشترین سطح زیر کشت چغندرقند را در استان به خود اختصاص داده اند.
کشت پاییزه چغندر قند، آب کمتری مصرف می‌کند
وی از مزایای کشت چغندرقند پاییزه گفت و تشریح کرد: پایین بودن هزینه تولید به لحاظ مصرف پایین آب و نهاده‌ها به ویژه سموم، بالا بودن و برابری میزان قند چغندر پاییزه به ازای هر مترمکعب آب مصرفی نسبت به کشت بهاره، کاهش جمعیت آفات، بیماری‌ها و اشتغال‌زایی بالا از مزایای کشت پاییزه چغندرقند است.
مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی یادآور شد: فرآورده‌های اصلی چغندرقند شامل قند و شکر است.
سلیمانی افزایش سطح زیرکشت چغندرقند را منوط به راه‌اندازی کارخانه قند در استان دانست و تاکید کرد: در صورت احداث کارخانه قند، دشت تبریز را با مساحت 20 هزار هکتار برای کشت چغندرقند در نظر گرفته‌ایم.
معاون مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا اذعان داشت: میزان مصرف آب چغندر قند بهاره 12 تا 14 هزار مترمکعب اما پاییزه 7 تا 9 هزار مترمکعب است.
میزان آب قابل دسترسی در آذربایجان‌شرقی به مراتب کمتر از میانگین جهانی
میرجواد تاج‌الدینی افزود: میزان آب قابل دسترسی در جهان 7000 مترمکعب به ازای هر نفر است که این میزان در کشور به ازای هر نفر 1950 و در آذربایجان‌شرقی 1340 مترمکعب است و باید گفت حجم برداشت آب در استان از آب‌های زیرزمینی برای مصارف کشاورزی حدود یک میلیارد مترمکعب و در واقع از کل منابع آب کشور حدود 3.6 درصد سهم این استان است.
وی تشریح کرد: چغندرقند در شمار محصولات صنعتی و استراتژیک است حاصل فرآوری آن در کارخانه‌ها “شکر” است که تقریبا مصرف روزانه دارد.
معاون مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی یادآور شد: زارعان استان یکی دیگر از دلایل محدودیت کشت چغندرقند در استان را عدم وجود کارخانه قند بازگو می‌کنند.
تاج‌الدینی از برنامه‌ریزی برای افزایش توان تولید چغندرقند خبر داد و تاکید کرد: برنامه‌ریزی از جانب کارشناسان سازمان با در نظر گرفتن افزایش توان تولید چغندرقند، کارآفرینی و اشتغال صورت گرفته است.
بر اساس این گزارش، کمبود آب را می‌توان به عنوان مهمترین عامل محدودیت در تولید چغندرقند به عنوان گیاهی صنعتی در آذربایجان‌شرقی قلمداد کرد.
گزارش: امیر مسعود طایفه سلطانخانی
انتهای پیام
